ÖZEL HASTANELER

Son zamanlarda özel hastanelerde ki acil servislerin ve diğer bazı muayene servislerin yoğunluğunu ve perişan durumunu gidenler görmüşlerdir.

Her şeyin ranta dönüştüğü ülkemizde sanıldığının aksine inşaattan daha fazla bu sağlık hizmetlerinde, ilaç sektöründe olduğu bir gerçek artık.

Trabzon caddesindeki eski SGK hizmet binasında çocukluğumda birçok defa muayene oldum ve ilaç kuyruklarında da birçok defa sevgili annemle beklemişliğim vardır.  

O günlerin Türkiye’sini sizde hatırlayın.

6 ayda hükümetlerin kurulup yıkıldığı yıllar yani 90 ‘li yılları hatırlayın.  

İlaç kuyrukları

Muayene olamayanlar.

Hatırlarım yani o günleri.

Kimse bana söylemesin:’’ ilaç kuyruklarını ne çabuk unuttun.’’

O ilaç kuyruklarında beklediğimiz günler devletin doktoruna muayene oluyor, devletin ecza deposundan ilaç alıyorduk.

O günleri de çok iyi biliyoruz.

***

Konu bu değil aslında.

Onca geçen yıllar sonrasında 2020 Türkiye’sinde bizlerin artık sağlık hizmetleri için özel hastanelere gitmek zorunda kaldığımız.

Artık sağlık hizmetleri alırken bir vatandaş olarak değil özel hastane işletmecileri nazarında bir müşteri olarak kabul edilmemiz.

Bir müşteri olarak sağlıklı bir şekilde sağlıklı hizmet alamadığımız.

***

Neden mi?

Örnek vereyim.

Bir hastane şehrin göbeğinde;

Çocuk servisini anlatırsam anlarsınız hangi hastane.

Toplasan 30 adımlık küçük bir koridora 5 kapı ile hizmet veriyor.

Hemen yanı başında acil ünitesi, koridordaki kapının biri de ayrıca MR ünitesi.

Tıkış pıkış.

Acili anlatmaya gerek yok.

Hangisine giderseniz gidin kuyruk var.

Daracık koridorlarda hijyen sorunları,

İnsanlar bir hastalıkla giderken başka bir hastalık kapmaktan tedirgin.

O kadar yakınsınız ki!

Sanki halk otobüsüne binmişsiniz.

Soluk soluğa.

***

Devlete sesimiz yetmediği için.

Ey hastane yönetimi sana sesleniyorum.

Madem bu kadar müşterin var.

Parada kazanıyorsun.

Şu fiziki şartları iyileştirsen

İnsanlar birbiri üstüne çıkmadan muayenelerini olsalar.

***
Diyebilirsiniz.

Ya sende başka hastaneye git.

Nasıl gidelim ki.

Bir şehir hastanesi yapıldı ki;

Hiçbir zaman şehir içinde de kalmayacak.

Uzaklığı ile birçok insan doğal olarak Necip Fazıl Şehir hastanesine gidemiyor ve özellikle de merkezdeki iki özel hastaneden almak zorunda kalıyor.